Korczak festival

TO MY JESTEŚMY PRZYSZŁOŚCIĄ!

  1. Home
  2. TO MY JESTEŚMY PRZYSZŁOŚCIĄ!
TO MY JESTEŚMY PRZYSZŁOŚCIĄ!

Created by: Aleksandra

30 października 2020

TO MY JESTEŚMY PRZYSZŁOŚCIĄ!

Spektakl dokumentalny, w którym indywidualne, często bardzo osobiste historie, przenikają się z hate speachami odnoszącymi się do teraźniejszości oraz fantazyjnymi wyobrażeniami zbudowanymi na podstawie marzeń i wizji przyszłości. Czwórka bohaterów – Przyszła Pani Prezydent, Mistrzyni Ucieczek, Fanka K-Popu i Człowiek, którego nie ma – opowiada o świecie przyszłości, mieszając prawdę z fikcją, teraźniejszość z przyszłością, normy z utopią. Projektując kolejne lata, zadają pytania o granice normy i jej sankcjonowania, a także o aktualną problematykę obyczajową. Spomiędzy tych energicznych, lecz przejmujących opowieści wyłania się doskwierająca młodym samotność i wszechobecna ksenofobiczna przemoc. Równościowe postulaty, utopijne wizje i indywidualne wyobrażenia stają się obrazem powszechnej przyszłości.

 

Scenariusz i reżyseria: Jakub Skrzywanek
Reżyseria światła i aranżacja przestrzeni: Aleksandr Prowaliński
Muzyka: Karol Nepelski
Współpraca reżysersko-inscenizacyjna: Kalina Dębska
Głos: Kamil Błachuciński
Występują: Patrycja Andrychowicz, Martyna Flakowicz, Agnieszka Wójcik, Eryk Kübler

 

Scenariusz spektaklu powstał na podstawie wywiadów i improwizacji Patrycji Andrychowicz,  Martyny Flakowicz, Agnieszki Wójcik  i Eryka Küblera

 

Spektakl wyprodukowany przez TEATR NOWY PROXIMA W KRAKOWIE

Czas trwania spektaklu: 60 minut
Spektakl dla widzów wieku od 15
Pokaz online: 6 listopada, godz.11:00

Autor zdjęć: Marcin Oliva Soto

  • Scena spektaklu. Na scenie stoją trzy kobiety, są lekko pochylone, spojrzenie skupione mają w jednym punkcie, wyglądają na skoncentrowane. Dwie z nich śmieją się, a trzecia ma poważny wyraz twarzy.
  • Scena spektaklu. Na pierwszym planie widzimy postać ubraną w kowbojski kapelusz z rondem i brązową kurtkę z frędzlami na ramionach i rękawach. Nie widzimy jego lub jej twarzy, ale pewnie spogląda na trzy kobiety stojące dalej na scenie.
  • Scena z przedstawienia. Pubiczność wchodzi do sali teatralnej, która oświetlona jest cała na niebiesko-zielono. Pod sufitem zawieszone sa duże wiązki białych balonów oraz folia bąbelkowa , która tworzy rodzaj zasłony. Na podłodze rozłożona jest ciemna tkanina.
  • Scena spektaklu. Trzy postaci stoją obok siebie, za plecami mają jasne tło lub ścianę. Są poważni, patrzą się spokojnie przed siebie, nie ma interakcji między nimi. Na ich sylwetki pada projekcja filmowa lub zdjęciowa, rzucając kolorowy obraz na nich i na jasne tło za nimi.
  • Scena spektaklu. Na scenie plecami do widzów stoi kobieta. Przed nią na ścianie rozpościera się jasna tkanina, a na niej projekcja filmowa lub zdjęciowa z rzutnika. Kobieta macha do postaci, którą widzi na nagraniu. Postać jest niewyraźna, ale widać twarz i również uniesioną rękę w geście pozdrowienia.
  • Scena spektaklu. Na scenie plecami do widzów stoi kobieta. Sala jest zaciemniona, przed nią na ścianę puszczono projekcję filmową. Bohaterka obserwuje niewyraźny obraz - pustą drogę, przez którą biegnie postać. Pod ścianą z projekcją stoi mikrofon na statywie.
  • Scena spektaklu. Na scenie plecami do widzów stoi kobieta. Sala jest zaciemniona, przed nią na ścianę puszczono projekcję filmową. Bohaterka obserwuje niewyraźny obraz i zarys ludzkiej sylwetki.
  • Scena spektaklu. Na ogromną ścianę puszczono projekcję filmową, na której widać kobiecą twarz. Tuż pod ścianą, przodem do projekcji stoi postać z mikrofonem na statywie.
Skip to content